دشت لوت یا بیابان لوت با مساحتی بیش از 40 هزار کیلومتر مربع در بین بخش هایی از استان های کرمان، سیستان و بلوچستان و خراسان جنوبی واقع شده است. بیست و پنجمین بیابان بزرگ جهان به شمار می رود که دارای آب و هوایی گرم و خشک می باشد.
در برخی از سال ها، این دشت به عنوان گرم ترین نقطه سطح کره زمین شناخته شده است و این به دلیل تیرگی و خشکی سطح آن می باشد.
معنی کلمه لوت، برهنه و فاقد هرچیزی می باشد. بیابان واژه ای است که مربوط به اقلیم می باشد یعنی جایی که در آن بارندگی کم است و پوشش گیاهی بسیار کمی دارد. در یونسکو با عنوان " بیابان لوت " ثبت شده است. کویر لوت، یکی از صعب‌العبورترین نقاط جهان است و در برخی از قسمت‌های آن، هیچ موجود زنده‌ای حتی باکتری، وجود ندارد.
یک چهارم کشور ایران را مناطق کویری تشکیل داده است. دشت لوت بیابانی در جنوب شرقی ایران است که طول آن از شمال به جنوب حدود ۹۰۰ کیلومتر و غرب به شرق حدود ۳۰۰ کیلومتر است.در این دشت آثاری از سکونت انسان از هزاره‌ی چهارم پیش از میلاد دیده شده است. اشیایی نیز مربوط به آن زمان یافت شده است.
بعضی ها بر این باورند که قبلاً این دشت دریای عمیقی بوده و حالا به علت آب و هوای گرم، خشک شده است. بیشترین جمعیت این دشت در منطقه شهداد قرار دارند که در گذشته آن را " خبیص " می نامیدند.
پوشش گیاهی آن در اغلب مناطق درختچه های گز می باشند.
" شهداد " و " کویر خور" یا دریاچه نمک از جمله مناطق دیدنی دشت لوت می باشند.
