آرامگاه سعدی شیراز معروف به سعدیه در شهر شیراز، آرامگاه یکی از شاعران برجسته فارسی زبان است. شیخ مصلح الدین عبدالله شیرازی مشهور به شیخ سعدی از شاعران و نویسندگان بزرگ ایرانی که در سال 600 هجری قمری در شیراز به دنیا آمد. کلیات سعدی شامل کلیه آثار این شاعر بزرگ می باشد که بوستان و گلستان از جمله آنهاست. آرامگاه سعدی در انتهای خیابان بوستان و کنار باغ دلگشا در شمال شرقی شهر شیراز قرار دارد که بعد از حافظیه مهمترین محل جمع دوستداران فرهنگ و شعر ایرانی می باشد. این آرامگاه در ابتدا خانقاه شیخ بوده است.
بنای اولیه مربوط به اتابکان فارس است. اولین مقبره توسط وزیر معروف آباقاخان ساخته شد. بعد از آن به دستور حکمران فارس خانقاه کلاً ویران شد. پس از آن به دستور کریم خان زند عمارتی دو طبقه بر فراز قبر او ساخته شد. پس از آن توسط علی اصغر حکمت و انجمن آثار ملی ایران، بنای در حال حاضر به جای بنای قبلی ساخته شد.
این بنا توسط محسن فروغی ساخته شد که نشاندهنده معماری ایرانی می باشد. در داخل آرامگاه 7 کتیبه از بوستان و گلستان وجود دارد. بنای آرامگاه از بیرون به شکل مکعب و از داخل هشت ضلعی می باشد. دیوارهای آن از جنس مرمر و گنبد لاجوردی می باشد. بنای اصلی آرامگاه 257 متر مربع می باشد. گنبد بالای آرامگاه از کاشی های فیروزه ای رنگ می باشد. نمای داخلی از سنگ مرمر و نمای خارجی از سنگ تراورتن ساخته شده است.
