تورجا

دانستنی های سفر

شهر تهران در دامنه جنوبی کوههای البرز و حاشیه شمالی کویر مرکزی ایران و در دشتی نسبتاً هموار واقع شده است که شیب آن از شمال سمت جنوب می باشد و به وسیله دو رود اصلی کرج در غرب و جاجرود در شرق بهمراه رودهای فصلی جعفرآباد یا همان دربند - دارآباد - درکه - کن که همگی از شمال به جنوب جریان دارند مشروب می شود. 

موقعیت جغرافیایی: شهر تهران در دامنه جنوبی کوههای البرز و حاشیه شمالی کویر مرکزی ایران و در دشتی نسبتاً هموار واقع شده است که شیب آن از شمال سمت جنوب می باشد و به وسیله دو رود اصلی کرج در غرب و جاجرود در شرق بهمراه رودهای فصلی جعفرآباد یا همان دربند - دارآباد - درکه - کن که همگی از شمال به جنوب جریان دارند مشروب می شود. 

تهران دارای آب و هوای گرم و خشک است و فقط نواحی شمالی آن که در دامنه های کوهستانی البرز واقع شده است اندکی معتدل و مرطوب است. هوای تهران در تابستان گرم و خشک و در زمستان معتدل و گاه سرد است. حداکثر دمای ثبت شده حدود 44 و حداقل 20- و متوسط سالیانه 17 درجه سانتیگراد می باشد و میزان بارندگی سالانه آن 200 تا 400 میلی متر است و از نظر زمین لرزه جزو مناطق پرزیان محسوب می شود. 

نجم الدین ابوبکر محمد بن علی بن سلیمان راوندی در کتاب معروف خویش به نام راحت الصدور به سال 599 هجری قمری روایت کرده است که مادر سلطان ارسلان سلجوقی که در سال 561 هجری قمری از ری قصد عزیمت به نخجوان را داشت در نزدیکی تهران فرود آمد و در همان ایام خود سلطان نیز در زمان پادشاهان صفوی کم کم تهران شهرتی پیدا کرد و آبادی و رونق این شهر بویژه در دوره سلطنت شاه طهماسب اول آغاز گردید. 

چون جد اعلای صفویه به نام امامزاده حمزه مجاور شاه طهماسب اول گذشته از این، به علت وجود آبهای گوارا و باغای فراوان و شکارگاههای مناسب اطراف شهر تهران را دوست میداشت و به مرور در این محل به سکونت های تقریباً طولانی می پرداخت، به حدی که دستور داد دور شهر را برج و باروی مقاومی و بناهای تازه و کاروانسراها در داخل آن بنا کنند، به همین مناسبت در سال 961 هجری قمری حصاری به دور شهر بنا نهادند که از چهار دروازه و 114 برج به تعداد سوره های قرآن تشکیل می یافت و مصالح آن را از معادنی تامین کردند که بعدها به چاله میدان و چاله حصار موسوم گردید. حدود بارویی که به فرمان شاه طهماسب اول به دور از شهر کشیده شد تقریباً 6 هزار قدم و بشرح زیر بود: 

از سمت جنوب خیابان مولوی فعلی 

از سمت  شرق خیابان ری فعلی

از سمت غرب خیابان شاهپور

از سمت شمال خیابان های امیرکبیر و سپه 

و محوطه ارگ با داشتن حصار مخصوص و خندق جداگانه در وسط شمالی شهر قرار داشت. 

از چگونگی محلات و موقعیت آنها چنین برمی آید که قسمت مغرب و شمال غربی شهر داخل باروی عهد شاه طهماسب غالباً باغستان بوده و خانه های مسکونی بیشتر در عودلاجان و چاله میدان قرار داشته است و قسمت بازار محل کسب و کار بازرگانان و پیشه وران آن زمان بوده است. 

شاه عباس اول نیز تا چندی به پیروی از شاه طهماسب همین رویه را تعقیب کرد و به آبادانی تهران همت گماشت و دستور داد باغ بزرگی به نام چهارباغ در تهران احداث کنند و ساختمانی برای سکونت موقتی خاندان سلطنتی بنا نهند. 

در سال 1200 هجری قمری تهران برای اولین بار توسط آغامحمدخان قاجار به عنوان پایتخت انتخاب گردید. در زمان محمد شاه محله ای بنام عباس آباد در جنوب بازار و یک باغ و ساختمان بزرگتر نیز به نام عباس آباد در شمال تهران (عباس آباد کنونی) و محله دیگری به نام محمدیه که سابقاً میدان پاتقاتوق نامیده میشد بر محلات دیگر افزوده شد و آب رودخانه کرج را بوسیله نهری بنام نهر کرج به تهران منتقل کردند. 

شهرهای این استان عبارتند از: تهران، شهریار، کرج، رباط کریم، ساوجبلاغ، نظرآباد، ورامین، اسلامشهر، شمیرانات، ری، دماوند، فیروزکوه، پاکدشت و...

 

 

 

در صورت تمایل در خبرنامه ما عضو شوید.
Copyright © 2024 tourja. All rights reserved.